`Sahne üzerinde yaratıcı bir çalışma yürütmek isteyen bir oyuncu, karşılaşacağı engellerin üstesinden nasıl gelebilir` sorusuna cevap arayan bu kitap, Bir Aktör Hazırlanıyor ve Bir Karakter Yaratmak`tan sonra Stanislavski`nin üçlemesinin son halkasını oluşturuyor.
Stanislavski bize bir oyunun öyküsünün oyuncu açısından nasıl tekrar ele alınabileceğini, bir oyunun ve rollerinin, zihinsel ve sanatsal analizi birbirine karıştırmamaya özen göstererek nasıl analiz edilebileceğini gösteriyor. Yazarın sözcüklerine hayat verecek içsel bir yaşam yaratmak için mantıksal bir altmetnin nasıl oluşturulacağını öğretiyor. En önemlisi de, rolün gerektirdiği duygulara yakın duyguları uyandırmak için kişinin kendi deneyimlerine nasıl başvuracağını aydınlatıyor.
Konstantin Sergeyeviç Alekseyev Stanislavski (1863-1938) Rus tiyatro adamı; tiyatro yönetmeni, tiyatro yöneticisi, oyuncu, eğitmen, kuramcı. 1877`de amatör olarak oyunculuğa başladı. F. P. Komisarjevski`nin yönetimi altında vodvillerde, operetlerde, dramlarda ve komedilerde oynadı. Oyun yazarı ve oyunculuk yönetmeni Nemiroviç-Dançenko ile birlikte Moskova Sanat Tiyatrosu`nu kurdu (1898); daha sonra bu tiyatroya bağlı olarak 1913 ve 1922 yılları arasında toplam dört oyunculuk stüdyosu çalışması yaptı; Devrim sonrasında Bolşoy Tiyatrosu`nda operalar sahneledi; Moskova Sanat Tiyatrosu ile ABD gezisine çıktı (1922-1924); SSCB Halk Sanatçısı olarak payelendirildi (1936).
Başlıca sahnelemelerinden bazıları: Çehov`dan Vanya Dayı-1899, Üç Kızkardeş-1901, Vişne Bahçesi-1904; Ibsen`den Hedda Gabler-1899, Bir Halk Düşmanı-1900; Gorki`den Küçük Burjuvalar-1902, Ayaktakımı Arasında-1902; Shakespeare`den Hamlet-1911, Othello-1932; Moliére`den Hastalık Hastası-1913, Tartuffe-1939; Dostoyevski`den Stepançikov Köyü-1917; Tolstoy`dan Yaşayan Ölüler-1911; Bulgakov`dan Turbinlerin Yaşadığı Günler-1927, Ölü Canlar-1932; Materlinck`ten Mavi Kuş-1908.
