Ve vakit vedalaşma vaktiydi…

Birçok kez uğurlamıştı onu ama bu kez bir başka duygu vardı yüreğinde…

Odadan çıkarken birden ona “Ahmed” diye seslendi…

Bu seslenişle Ahmed dönünce, oda, onun gözlerine bakarak kısık bir sesle “Şehit olursan, sakın hurilere bakma, olur mu?” dediğinde, Ahmed tebessüm etti ve sonra o unutulması imkânsız sözcük çıktı dudaklarından…

“Eğer böyle bir şey olursa, orada seni hasretle bekliyor olacağım”  dedi ve gitti...