Bir süre konuşmadan bize bakıp tahtaya "Prof. Dr. Osman Ersoy" diye yazdıktan sonra tekrar sınıfa döndü.
Bir ara kütüphaneyi "kitapların toplandığı, korunduğu ve özellikle yararlanmaya sunulduğu yerler" olarak tanımladıktan sonra aniden durup aklına bir şey gelmişçesine sıralar arasında dolaşmaya başladı.
Üç beş dakika sonra tekrar masasının başına geçip hüzünlü bir sesle "Çocuklar, nasıl olur. Çoğunuzun elinde kalem kâğıt yok," dedi. Gerçekten benim önümde de defter veya ona benzer bir şey yoktu. Kalemim vardı ama maalesef cebimdeydi. Dersimize giren Hocamız Doç. Dr. Özer Soysal idi. Yine kendi tanımına göre bibliyografya "belge’ye dönüştürülmüş bilgi’ye, ‘o’nun ayırıcı özelliklerini vurgulayarak kimlik kazandırma yolu" idi. Özellikle bilginin tanımlanmasında kullanılan betimleyici ve "giderek kurala dönüşen ölçütlerin öncüsü ve kataloğun çekirdeği" idi.
Bugün bibliyografik kontrol olarak çok sıkça duyduğumuz bu kavram, bilginin sırasıyla varlığının belirlenmesi, diğerleri arasından seçilmesi, işlevsel kılınması, genelden özele, nesneden özneye bir mantık uyarınca düzenlenmesini içeren bir kurallar bütünüydü.