Şiir de Bir Karanfil Yüzünden

Bir Karanfil Yüzünden neler oluyor?
Devrim oluyor, her şeyin yalancısı olabilirim, devrim hariç!
Karanfil Devrimi olmuştur hem de anlı-şanlı olmuştur!

Aşk oluyor. Diyeceksiniz ki aşk her şeyden olabilir,
doğru, ama bazı şeyler nerdeyse aşkın tanımıdır, onunla
özdeşleşmiştir, kokusu aşkın kokusu, rengi aşkın rengidir.
Çocukluk oluyor, bir demet karanfil babanın elinde akşam
eve gelmiştir, çocuk karanfili görmüş ve bu hiç unutmayacağı
bir film sahnesi gibi kalmıştır aklında.
Akşam oluyor. Öyle ya karanfil biraz da akşama yakındır,
aşk gibi, şiir gibi, özlem gibi.
Yeryüzü oluyor. Şiir hele de yanında bir demet karanfil varsa,
nerdeyse tüm tel örgüleri kaldırıyor, sınırları aşıyor, barış çağı
demek olan karanfil uygarlığı başlıyor.
Memleket oluyor. Memleketin nerdeyse tüm ozanları karanfilin
akrabasıdır. Başta Kırmızı Karanfil’iyle Gülten Akın ve Yerçekimli
Karanfil’iyle Cansever’lerin Edip.
Karanfil şairleri de akraba kılıyorsa, karanfilin şiirinin yeryüzünü
kaplaması için çalışan, yazan şairler de gün günden
çoğalacak demektir.
Karanfilin ve şiirin bir huyu da tıpkı “Bu su çoğala çoğala” gibi
çoğalmaktır.
Şiir de Bir Karanfil Yüzünden yazılıyorsa, Serkan Öngel’in şiirleri
sevinçli, gülüşlü, barışlı bir armağan olarak hep okunacaktır.

haydar ergülen