"Mehmet Hoca’nın evli olduğunu ve kendisinden çok daha büyük olduğunu biliyordu, bu hayranlığını içinde tutması gerektiğini farkındaydı. Ama ne zaman onunla aynı odada olsa, kalbinde bir baba özleminin yankısı gibi derin bir boşluk hissediyor, onun yanında olmanın verdiği güveni arıyordu. Bu, Yağmur’un kafasını daha da karıştırıyordu. Hayranlık, baba sevgisi, güven… Hangisi gerçekti? Hangisi sadece geçmiş yaralarının bir yansımasıydı?
Her ders sonrasında kendi kendine söz veriyordu: “Sadece bir hocam olarak görmeliyim onu. Bu bir hayranlık olmalı, başka bir şey değil.”