“Kitaptaki şiirlerine genel olarak baktığımızda Alaattin Ala’nın anlatımcı bir şiir anlayışını benimsediğini, şiirleri bir öyküye çevirmese de konusunu belli bir oluşum çizgisini izleyerek tamamladığını görüyoruz. Kimi şiirleri ise zaten reel bir hikâye üstüne kurulduğu için onlardaki anlatımcı tavır hemen fark ediliyor. Bunların yanı sıra bir grup şiirinde betimleyici bir tutumun varlığını belirtmek gerekiyor. Bu türlü şiirlerde sıfatı bol bir söyleyiş bütüne egemen oluyor ve doğaya, insan dünyasına özgü ayrıntılar dizelere serpiştiriliyor.

Ala’nın istediği ve idealize ettiği dünya ve ülkeye baktığımızda bunun neredeyse şairin kişisel bir ütopyası olduğunu, gerçekleşmesi zor olsa da ideal niteliklerle donatıldığını görürüz. Ve böylesi bir dünya özlemine biz de hiç tereddüt etmeden katılıyoruz.”