Çağının sıra dışı isimlerinden biri olan Râbia el-Adeviyye, korkunun ümide, beklentinin beklentisizliğe, sınırlı ilgilerin sınırsız sevgiye dönüştüğü yerde karşımıza çıkar. O, tasavvuf tarihinin erken dönemlerindeki arayışlara sözleri ve yaşantısıyla yaptığı katkıdan ötürü hep hatırlanan, hatırlandıkça yorumlanan, yorumlandıkça yeni kavrayışlara yol açan ve adı evrenselleşen bir sûfîdir. Bin iki yüz yılı aşkın bir zaman dilimi boyunca nesillerin hafızasında yer bulması onun sözlerine ve yaşantısına anlam ve duygu bakımından farklı derinlikler katmıştır. Râbia el-Adeviyye hakkında bir literatür sunmayı amaçlayan bu çalışmada kaynaklar kronolojik sıra gözetilerek ele alınmakta, metinlerde öne çıkan motifler değerlendirilmekte ve ona atfedilen şiirlere yer verilmektedir.