Benim olan bende kalır düsturundan asla taviz vermeyen Rüzgar, bir dilek tutmuştu İzmir’in anason kokulu iyot sahillerinde.

Kaderse onu denizinden kopartıp, dağların arasında kendi halinde bir şehre gönderiverdi. Baş edemeyeceği tek varlığın yazgısı olduğunu bildiğinden, dik başlılığına sığınıp razı oldu o küçücük, soğuk şehre. İnsanların insafsız hırslarına hiç benzemeyen yazgı ise ona bir sürpriz hazırlamıştı yeni kentinde...