Mehmed Uzun bir hüdayınabit, bir romantik kardelen... Desteksiz ve elverişsiz koşullara rağmen türünün kalkışmasına öncülük eden bir edebiyatçı. Bir sürgün ve ‘yurt tutamaz’ bir göçer, bir evrensel yabancı. İyi komşuluk ilişkilerinden, kötü komşuluk ilişkilerinden, yani insan hâllerinden söz etti. Edebiyat, sanat diliyle konuştu. Dengbejîlerdeki ‘sesi alçaktan çıkan’ kahramanlar gibi, Hector vb ‘yenilmişler’ gibi, ‘büyük kapıdan geçen’ Tolstoy, Proust, Nâzım, Lorca, Yaşar Kemal, Gunter Grass ve benzerleri gibi ‘yaşayıp göçtü bu dünyadan. 
Edebiyatının bir dâvası vardı, bir vasiyeti: Dünya hepimize yetecek kadar zengin, barış içinde, özgürlük içinde yaşayabiliriz. Başka hiçbir şey yaşamaya, ölmeye değmez.
Hayri K. Yetik’in elinizdeki kitabı Mehmed Uzun romancılığını ve bağlamını yazınsal değerlerle inceleyen bir çalışma.  Öteki Yayınları olarak düşün yaşamımıza olduğu kadar edebiyata katkı sağlayacağını, aynı zamanda roman yazanlara ve yazmayı amaçlayanlara bir kaynak olacağını düşünüyoruz