Kürtlerin kentlere göçler ettirilerek asimile edilmesi, uzun yıllara dayanan geleneksel devlet politikalarının bir parçasıdır ve bu politikalar çerçevesinde yürütülen programlarla ilişkilidir.
Bu politika, iki temel bileşenden oluşur. Birinci bileşeni, mecburi iskân, zorunlu göçler, baskı, eziyet ve sürgünleri içerirken ikinci bileşeni ekonomik, sosyal ve kültürel geri bıraktırma programlarıdır.
Her iki program da Türkleştirme politikalarının ayrılmaz parçalarıdır.
Kürtlere yönelik ekonomik ambargolar ve politik baskılar göz önünde bulundurulduğunda, şehirlerin asimilasyon ve Türkleştirme politikalarının uygulanmasında önemli bir rol oynadığı görülmektedir.
Kentlere göçler yoluyla Kürtlerin örf, adet ve geleneklerinin yanı sıra dil ve tarihlerinin ortadan kaldırılarak ulusal kimlik ve hafızalarının bütünüyle imhası amaçlanmıştır.