Annelik bir çocuğu dünyaya getirme düşüncesinin aklınıza düştüğü gün başlar. Ve her bir bebekle başka bir anne doğar. Her anne bebeğinin görünen bakımlarını titizlikle yapar ve çocuğu için hep en iyisini ister. Bunu isterken de sık sık bir şeyleri eksik yapıyor olduğunun, çocuğun geleceğini etkileyecek hatalar yapıp yapmadığının kaygısını yaşar. Peki bu kaygılarda haklılık payı var mıdır?
Bir bebek annesini kaç yaşına kadar kendisi sanıyor?
Anneannesi ya da bir bakıcıya bırakıp arkanızı döndüğünüzde ne hissediyor da
dehşet dolu gözlerle ağlıyor?
Onu oyun halısına bırakıp gitmenizin, bebeğiniz için, yetişkin hissiyatındaki ölüm korkusuna
eş bir korku olduğunu biliyor musunuz?
Anne ile güvenli bağlanma ve güvenli ayrılma süreçlerinin gelecek yaşamına
etkilerini hiç düşündünüz mü?
Bir bebek için anne, bize ifade eden şeyi mi ifade eder?
Size bakarken, tuhaf sesler çıkarırken, gülerken aslında bebek ne yapıyordur?
Bir anne çocuğun geleceğini etkileme gücünde midir?
Bir anne her çocuğuna aynı anneliği mi yapmalıdır?
Eğitim Bilimci Ayşe Şule Bilgiç, bu kitapta anne ve bebek arasındaki iletişimin sağlıklı kurulabilmesinin ancak ‘farkında bir annelik’ ile mümkün olabileceğini ve farkında bir annenin bir çocuğun başına gelebilecek en iyi şey olduğunu ortaya koyuyor.
Yazar, ‘kendinin farkında’, ‘başkalarının farkında’ ve ‘dünyanın farkında’ olan bir annenin, çocuğunun yaşamı boyunca kullanacağı bu üç başlığın, çok özel üç yıla yayılan gelişim alanlarının altını çiziyor.

Ve “Her bebekle yeni bir anne doğar.” diyor.