‘’Mavi umuttur dediler hep
Ve ben salıncağımı salladım boş
Gökyüzüne

Kırmızı aşktır dediler hep
Ve ben en olmadık zamanlarda
Elma şekeri yerdim

Yeşil murattır dediler
Dağların gökyüzüne uzandığı yerde
Ağaçlar yanıyordu kızıl alevler içinde
Ve ben tahterevallimde tek başıma
Elimde elma şekerim
Gökyüzüne yükselmek için
Bekliyordum.’’

Yaşamın bizlere sunduğu sevgi, mutluluk, sevinç, özlem gibi güzellikler kadar, yaşamımıza istesek de istemesek de dâhil olan vakitsiz, nedensiz ve de çaresiz anları kendi üslubu ile anlatmaya çalışması, ülkemizin bir köşesine sizi davet edip oradan alıp karanlıkta döngüler içinde gezdirip bir tiyatro sahnesinden,  İstanbul’un yüzlerini izletmesi belki de *Bilinmezlik* şiiri gibi, kim bilebilir ki?

Genç yaşının verdiği tüm duyguları ilk şiir kitabı ile dile getirip bizlere de okuma şansı vermesi, Deniz’i cesaretlendirip sonraki kitapları için de adım atmasına neden olacağını düşünüyorum.

Caner Temiz