Çocuk aşağı bakmamaya çalışarak karganın sırtından yavaşça indi ve sokulup oturdu yanına. Öyle yüksekteydiler ki… İçi ürperdi bir an.
Bir süre sonra alıştı  çocuk  yüksekliğe  ve Atatürk’ün baktığı yöne çevirdi başını, İzmir ışıl ışıl karşısındaydı. Kendini alıkoyamadı bu görüntüyü seyretmekten.
“Nereye baktığını anladın mı şimdi?” diye sordu karga.