Daha önce 12 Mart dönemi bildirilerini derleyen ve hukukî, toplumsal, tarihsel açılardan değerlendiren M. Zafer Üskül, bu kitapta merceğini Türkiye Cumhuriyeti demokrasisinin filizlenme yıllarına tutuyor ve Demokrat Parti iktidarından 12 Mart’a uzanan dönemin sıkıyönetim bildirilerini masaya yatırıyor. Yine titiz bir arşiv çalışmasıyla bir araya getirilen bu bildiri ve tebliğler, Türkiye’nin yakın tarihinde ordunun siyasetten eğlence hayatına kadar toplumun tüm hücrelerine nasıl nüfuz ve müdahale ettiğini birincil kaynaklarla ortaya koyuyor.

Kitap, 1950’den 1970’e, dört dönemde ilan edilen sıkıyönetimlerin bildirilerini bir araya getiriyor: 1955 yılında İstanbul ve İzmir’de 6-7 Eylül olayları üzerine; 1960 yılında öğrenci gençliğin siyasal iktidara karşı gösterileri üzerine ve 27 Mayıs 1960 askerî darbesinin ardından; 1963 yılında, Talât Aydemir ve arkadaşlarının darbe girişimi üzerine ve 1970 yılında 15-16 Haziran işçi hareketleri üzerine.

Anayasa profesörü Üskül, her biri farklı dinamiklerle oluşan ve şekillenen, yıllar içinde sebepleri ve çözüm yolları giriftleşerek karmaşık bir miras bırakan bu toplumsal patlama dönemlerini ayrı ayrı ele alıyor ve bu tarihsel dönemeçleri sıkıyönetim bildirileri ışığında analiz ediyor.