Yazıldıkları dönemi aşan, bütün mazlum coğrafyalara seslenen evrensel bildiriler olan Nuri Pakdil yazı külliyatından biri Biat II. Pakdil, bu eserinde Türkiye’nin geçirdiği yabancılaşma deneyimlerini en yalın biçimde eleştiriyor, tüm özgün gerçekleri ile irdeliyor. Sürekli direnişi öğütleyen yazar, Batıcılığın iç çelişkilerini ve geleceği uygarlık yaklaşımıyla ele almadıkça şok dalgalarının durmayacağını belirtiyor.
“Aslında, biz uygarlığımızdan koparılmasaydık, çağın sorunları bu denli yoğunluk kazanmayacaktı. Çünkü, dengesini yitirmeyecekti çağ.”
“Türk ulusu onaylamadı Batılılaşmayı, kaynakları kurutulmak istense de, o, gene bağlı kaldı kendi düşüncesine, uygarlığımızın kaynaklandığı yerli düşünceye.”
Batı emperyalizminin aracı olan yönsemelere karşı koymayı önemseyen Pakdil, Türkiye’nin arayış içindeki aydınlarının Asyalı ve Ortadoğulu yazarları da kesiksiz bir şekilde okumalarını salık veriyor.
