Barthes mealen waha gotibû, herge babetekê dest pê kir hate vegotin, ewa denga jêderka xwe winda dike, nivîskar piyê xwe davêje warê mirina xwe û nivîs dest pê dike. Eva yeka nêzîkê wê fikrê dikir ku wexta nivîskar "dimire" ziman di cewa xwe da dikişe.

Di vê romana Zînistanî da, qehreman bi dilq û kirasê xwe yê ji zemanê xwe, bi rastî û nakokiyên xwe berceste dibin. Nivîskar di nava zê û ziman da dibe yek ji kêlên tevnsaziya xwe ya seyr li gel qehremanên din.

Rizgar Elegez