Et, yaşamın kendisiydi. Yaşam, yaşam sayesinde devam ediyordu. Yiyenler ve yenilenler vardı. Yasa: ye ya da seni yesinler idi. Yasanın açık bir şekilde formülünü çıkarmıyor, terimler uydurmuyor, üzerinde kafa yormuyordu. Yasayı aklından bile geçirmiyordu; onu kesinlikle düşünmüyor, sadece yaşıyordu.