*Ömer b. Abdülaziz döneminde valiler, kendi bölgelerinde toplanan zekatı dağıtacak fakir bulamaz hale gelmiştir. 
*Evlenmek isteyen gençlerin düğün ihtiyaçlarının karşılanmasını, meşru bir iş yaparken borç batağına düşenlerin borçlarının ödenmesini emretmiştir. Yetimlere, dul kadınlara, çalışacak gücü olmayanlara maaş bağlamıştır.
*Yolcu ve yoksulların yemek ihtiyaçlarını karşılama için “Yemek Evleri” kurmuştur.
*Yolcular için konaklama tesisleri kurmuştur.
*Bir devlet başkanı olmasına rağmen mezar yerini bile kendi parasıyla alıp hazırlatmıştır.
*Halife olarak bizzat kendisi, züht ve takva hayatı yaşamıştır. Sadece valilere gönderdiği genelgeler ve buyruklarla değil, bu haliyle de devlet adamlarına örnek olmuştur. Kendisi yoksul yaşamasına rağmen halkı refah içinde yaşatma imkanı bulmuştur. Refahı tabana yaymayı başaran bir devlet başkanı olarak 29 aylık hilafeti döneminde tarihte İslam inkılabının canlı örneğini yaşatmıştır.