M. Uçan’ın öyküleri Van’dan, Erciş’ten, bir göl kenarından, bir göl içinden, takla atan güvercinlerden, Azrail’den, askeriyeden, hazinelerden, kardan, buzdan, kurtuluş günlerinden geçip, uzun bir yoldan geliyor okura doğru.

Küçük şehirlerin *küçük* insanlarını, küçük dertlerini, tutunamamalarını anlatıyor kelimelere tutunarak. Hayal edenleri, küfredenleri, *normal* kabul edilene karşı çıkanları göreceksiniz öykülerinde. Belki de tam tanımlama olarak yerin altında olmayan, yeraltını gösterecek size.

M. Uçan üçüncü kitabında *Bense Ölümden Korkmayacak Kadar Yalnızdım* derken, kalabalığın içindeki bireyi, yaşamın temeldeki yalnızlığını hatırlatıyor.

Yalnızlık ve çaresizliğin metropollerin tekelinde olduğu algısından uzaklaşmamızı sağlıyor yazdıklarıyla

*Normal* saymadığımız her şeyin bıraktığı gibi, öykü kahramanları da hafızanızda rahatsız edici bir tat bırakacak.

Ayşe Akaltun