Kadınların belki de en çok çekindiği yaş sorusuna, zamanı bile yaşamayı unutmuş olan ben;

*Hiç sorma,

Ayrılıkla yaşıt gözyaşlarım…* derdim!

Kendi masalımın külkedisi iken, aynı söz dolanırdı dudaklarımda;

*Kalırsam yarınımı kaybedecektim,

Gidersem hayatımı…*

Dolanırdı! Ta ki içimdeki savaşçı ayağa kalkana kadar…

Ve her şey tam anlamıyla şöyle oldu; *PUF!*

Uyandım!

Uyanması gereken her kadın gibi!

Beni bekleyen hayata uyandım!

Masalların uyuttu yıllarca beni

Açıldı gözlerimin kara perdesi.

Üzgünüm…

Oyun bitti Gri Tilki...

*Başarıma sebep olan tüm kötülere minnetle…