Dünyaya yalnız geldim; dünyada çoğaldım, kaynaştım ve dünyadan yalnız gideceğim. Benden öncesinde olduğu gibi benden sonrasında da hayat akıp gidecektir ve her şey olacağına varacaktır. Bu yaşam hengâmesinde ruhumuza iyi gelen tek bir şey var, o da sevgidir. İnsan gerçek sevgi için yaşar. Sevmenin veya sevilmenin azıcık bir kırıntısı bile insanı hayatta tutmaya yeter. İşte bu hayat yolculuğunun ışığında, ‘’Beni platonik sev!’’ kendi hâlinde bir sevme ve sevilme şeklidir.