biriktir
kurcalanıp kırılmış radyoları
yolculuklar sessiz kalır biraz da
kıtalararası, şehirlerarası, sevişmelerarası
sonunda hep aynı şarkı duyulur sokağın başından
yaşamak

çal seyyah, çal gitsin
güneşin asfalta düşen kirpiğini
en güzel elbisesinden bir parça gecenin
çıplaklığını gözyaşlarıyla süsleyen
ekmeğin kavgası
yaşamak için çalmak senin ayıbın değil