Geçmişe doğru baktığımda, beni ben yapan, bana yön veren anılarım olduğunu ama bu anıların zaman içinde yavaş yavaş silindiğini gördüm. Bunların silinmemesini arzu ettim. Bu nedenle de onları kayda almamın gerektiğini düşündüm. Ve de yazmaya başladım. Amacım bu anıları canlı tutabildiğim kadar canlı tutmaktı. Yazdıkça anılarımı hatırlamanın bana bazı şeyleri, özellikle de günümüzü ve kendimi daha iyi anlamama yardımcı olduğunu gördüm.

Anılarımı paylaşmamalı mıydım? Bilemiyorum. Paylaşmamın iyi olacağı kanısına vardım.
Bu paylaşımla beni tanımanızı beklemiyorum. Belki de bu paylaşım sizin de bazı şeyleri daha iyi değerlendirmenize yardımcı olur diye düşündüm.

Herkesin bir hayat hikayesi var. Ve bu hikayelerde yararlanacağımız şeyler var. Sizden ricam, sizin de kendi hayat hikayenizi yazmanız ve paylaşmanız.

Tabii anılarımdan bir kısmını yazdım. Yazmadıklarımı da tatlı ve acı anılar olarak zaman zaman hatırlıyorum. Şöyle bir şiir de yazmıştım:

Kimbilir

Kim bilir
belki bir gül açar
toprağımda bir gün

Benden size
haber getirmek
özlem gidermek için

Kim bilir
belki de anlarsınız
dilinden gülün

Benim bütün
anlatamadıklarımı
gülden dinlersiniz o gün