Beni anlamadılar…
Beni ve eserlerimi anlamıyorlar yahut anlamak istemiyorlar. Beni Orta Çağ felsefesi bataklığı içinde saplanmış bir medrese hocası zannediyorlar. Ben, bütün pozitif bilimlerle, asrın fen ve felsefesiyle meşgul oldum. Bu hususta en derin meseleleri hallettim hatta bu hususta da bazı eserler telif eyledim fakat ben öyle mantık oyunları bilmiyorum, felsefe düzenbazlıklarına da kulak vermem. Ben toplumun iç hayatını, manevi varlığını, vicdan ve imanını terennüm ediyorum, yalnız Kur’an’ın tesis ettiği tevhid ve iman esası üzerinde işliyorum ki İslam toplumunun ana direği budur. Bu sarsıldığı gün toplum yoktur…
Şu muasırlarım varsın beni dinlemesinler, anlamasınlar. Tarih denilen mazi derelerinden sizin yüksek istikbalinize uzanan telsiz telgrafla nesl-i ati (yeni nesil), sizinle konuşuyorum. Ne yapayım, acele ettim, kışta geldim; sizler cennetasa bir baharda geleceksiniz. Şimdi ekilen nur tohumları, zemininizde çiçek açacaktır…
Ey iki hayatın ruhu hükmünde olan İslamiyet’i bırakan iki ayaklı mezar-ı müteharrik (hareket eden mezar) bedbahtlar! Gelen neslin kapısında durmayınız. Mezar sizi bekliyor, çekiliniz. Ta ki hakikat-i İslamiye’yi hakkıyla kâinat üzerinde temevvücsâz (dalgalandıran) edecek olan nesl-i cedid (yeni nesil) gelsin!
Bediüzzaman Said Nursi