"Pir Zeynel Seyid, Dersim aşiretlerinin lideri, fil lafını duyunca, konuşmaları büyük bir sükunetle dinlemekte olduğu, üzerinde oturduğu kürsüsünü kenara yıkıp Kafkas dağlarının en yücesi Kaf Dağı gibi doğruldu. Kısık gözlerinde İran kaplanına ait pırıltılarla cümlenin tedirgin duruşuna ışık saçtı. Çıra ışığında, gümişi saçlarında kar parıltıları, ak sakallarının uçlarında yıldızları gibi geziniyorlardı. Odanın içine Muş’un Çukur Ovası’nda av peşinde, soylu bir şahin gibi süzülerek baktı. Duruşu on yıllardır anlatıla gelen en etkili masallardan esinlenmişti sanki. Hani suya sokulmak üzere olan kızgın kılıç çeliği gibi, dokunamazsın, yanarım diye.Sözleri Wan Kalesi gibi sağlam, Çin ipeği kadar değerli, düşmanına karşı Engerek gibi zehirli. Bu sözler, ki dostunu halis bir kadife gibi sarmalar, ana kucağındaki güvenle okşardı. Onu biraz yakından tanıyanlar, bir daha uzağına düşmezlerdi. O da Qulp hanları ve diğer bazı bahadır Kürt önderleri gibi Ali Osman’ın şeyhülislam fetvasıyla fermanlıydı..."