Ben bir ben tanıdım, bir de bendeki beni; sonra öğrendim ki görünen değilmiş gerçeğin kendisi…

Tenden azade ne varsa şu mana âleminde bana ışığını yansıttı. O ışık ki kulağıma bir şeyler fısıldadı. Beni benden ettiği gibi sonra da olmam gereken kendime getirdi. Eğrildikçe doğruldum, doğruldukça eğrildim. Bir baktım ki aşk ile birleşmişim…

O’nun söylediklerini yazmak ve söylediklerini dinlemek ölümlü bedenimi ölümsüzlük ruhuyla beslediği gibi dünyaya bakan penceremde gül bahçesini filizlendirdi. Ben artık çift görmüyor, şaşı bakmıyorum. Aşkın tekliğini görüyor ve O’nunla bütünleşiyorum. Aşkı duymak bütün ömrümü almış olsa da onunla birleştikten sonra bir başka ömür yaşamak için yeniden doğdum…

Bu sayfalar aşkın sonsuz devingenliğinden veya yaratım gücünden alınan mesajların insanlara bir kitap yolu ile aktarılmasıdır. Yazılanlar aşkın sözleridir ve bana benliğimi yok etmeyi öğretmiştir. Bu kitapta yazılanlar şiir değildir. Aşkın aşkı anlatış biçimidir…