Gelmiş ile geçmişin, hasret ile buluşmanın, yaşam ile ölümün halleştiği zamanlardı. O sessizlik en öğretici en vakur ibadetti. Her yaşanan, insanın içinden bilmediği bir köşeyi aydınlığa çıkarıyordu. Bu yüzden her yaş alış önemliydi aslında sadece kutsanan gençlik değildi insan ömrünün altın çağı.