Dini inanca bağlı bir insan, o inancın gereklerini yerine getirmekle yükümlüdür. O inancın yasasına göre yargılanır, bunun da mayası sevgi olmalıdır. Çünkü Tanrı sevgidir (1. Yuhanna 4:7-8) ve bütün insanlar Yaratıcı tarafından sevgi kaynağından yaratılmıştır. Çünkü bütün insanlar aynı Yaratıcı`nın ruhunu taşımaktadır. Bir insanda sevgi yoksa; imanı ne kadar güçlü olursa olsun, umudu boştur. İnsan Allah`a sevgiyle yöneldiği zaman, Allah`ın gücüne ve önderliğine vakıf olur. Bu sevgiyle Yaratıcı`nın bereketlerine erişebilme umudunu taşır. İman, ümit ve sevgi bizi Tanrı`ya kavuşturabilir. Bana göre, Tanrı`nın yarattığı insanın ıstıraplarını paylaşmayan bir kişinin Tanrı`dan bir şey istemeye hakkı olamaz.