Bilmek, “öteki”yle mümkündür. Bilmek; “öteki”yi hissetmek, onun için bir şeyler yapmak, kısacası sorumluluk üstlenmektedir. Doğru bilinç, doğru yaşamı sağlar ve doğru yaşam, doğru toplumu gerektirir. Hakikat “olan” ile “olması gereken” arasındaki mesafenin en aza indiği yerdir. Bu mesafe insanın insanla olan etik ilişkisinde kapanma eğilimi gösterir. Kendini arayan kendi varlığının özüne, bilgisine ulaşmaya çalışan insan, orada Tanrısallığı bulur. Tanrısallık, diğer insanlarla olan bağın en güçlü olduğu bütünlük anlarının ışımasıdır. Kendini bilmek, kendindeki tanrısal özü yakalamak yani diğer insanlarla, varlıklarla olan ortak özü bulmaktır.