Âşık olmuştum… O an teslim olmuştum Eylül’e. Lamı cimi yoktu işte, vurulmuştum. Özellikle de az önce büktüğü dudaklarını izlerken… Kalbimden yemiştim kurşunu. Ağır yaralıydım. Küskünlükle büktüğü dudaklarına dokunmak için can atıyordum. Yüreğim alev almış gibiydi. Yutkundum. Sessizce pencereye kaydırdım bakışlarımı. Belli etmemeye çalışıyordum fakat iç savaş çıkmıştı içimde. Ayaklarımda bir pranga vardı. Tutsaklığından kurtulmak için kalbimin duvarlarına vura vura paralıyordum kendimi…