Türkiye’nin çok partili hayata geçtiği, demokrasi alıştırmaları yaptığı 1950’li yıllar, karikatür alanına da çok seslilik getirdi. Toplumsal eleştiri ve taşlama, karikatürün hammaddesi haline gelirken, bugün *orta kuşak* diye anılan çizerler kendi kimliklerini bulmaya başlıyordu.

Basıma hazırladığımız çizgi-romanlar, orta kuşağın üç önemli çizerinin fırçasından çıkma:

Mim Uykusuz (Baba Mirası), Nehar Tüblek (Bilmemne Adası, Deniz Aslanı) ve Yalçın Çetin (Berber Nonoş, Bayan Aynur ile Bay Buyur, Bekârlık Sultanlıktır)...

Aradan geçen elli yıla karşın, bu çizgi-romanlar değerinden bir şey yitirmemiş. Çizimler hala özgün ve genç, öyküler hala güncel ve komik. Salt kahkahanın peşine düşmek de mümkün, dönemin siyasal ve toplumsal arka planının izini sürmek de...