Hande ortay, “Bedr-i Derun” kitabıyla, şiirin sonsuz denizine
 açılıyor. Şiir bir tür “mavi yolculuktur” ve galiba gökyüzünün al
tındaki en güzel yeryüzüdür. Her
 şair bu denize nasibince, hevesince 
bir damla ekler. Şiir biraz da bu yüzden vardır. Yedinci şiir kitabıyla bu
 sonsuzluğa dalmak elbette cesaret 
ister. Arzuyla, telaşla yola çıkılır 
çoğu kez. Bu heyecan, bu arzu, şiirin olmazsa olmazlarıdır. Çünkü şiir, yazan kişiye, yani şairine 
adeta kalpten bağlı tek yazı türüdür. Bu nedenle alınyazısı da 
denilse yeridir. Hande Ortay da bu şiir kitabıyla, kıyıdan 
açılırken, bize bu heyecanı duyuruyor. Yolculuğunun kısa 
sürmeyeceğini, sonuna dek gideceğini hissettiriyor. Bu çok 
önemli… zira şiire bir kez bağlandıktan sonra onun 
teknesinden inmek çok zor, neredeyse imkansızdır. Hande 
Ortay’ın da bu denizde kendi şarkısını söyleyeceğine, kendi 
ıslığını tutturacağına ve tıpkı bu şiir kitabı “Bedr-i Derun” gibi,
 yeni kitaplarıyla da bize yep yeni ve birbirinden güzel sözler, 
dizeler, şiirler göndereceğine inanıyorum.
Haydar Ergülen

Hande Ortay’ın dizelerinde aşıklar, dolanır dururlar hırçın suların mavinin laciverte çalan yoğunluğunda. Nice fırtınalar nice poyrazlar vurur mendireğin çatırdayan dallarına. Tam kırıldığı yerde bir an gelir bir liman bulamasa da, liman gibi dingin bir yer bulursunuz okyanusun tam ortasında. İşte sevgili Hande’nin şiirleri de öyle bir dinginliktir, limanına ulaşılamasa da okyanusun tam ortasında… üstelik yedinci şiir kitabıdır edebiyat okyanusunun son kıvrımında.
Bedirhan Gökçe

Hande Ortay’ın şiirlerini, her bir satırının bir cana dokunduğunu hissederek okudum. İnanıyorum ki; şair Hande Ortay’ın “şafaklarda öksüz kalan yüreğim!”, “benimle olmayan şenle yaşıyorum” gibi anlam yüklü veciz ifadeleri ebedileşecektir.
İrfan Erdoğan