"Nakilde hata olsa -hadis olduğu için- günah olması lazım geldiğinden, kalbim titriyordu.

Fakat anlaşıldı ki, inayet var, şu risaleye ihtiyaç var. İnşaallah sahih bir surette yazılmıştır.

Şayet bazı elfaz-ı hadisiyede veya ravilerin isminde bir yanlış bulunursa, tashih edilerek müsamaha ile bakmalarını ihvanlarımdan rica ediyorum.

(Bediüzzaman, Mektubat, s. 447)".

Bediüzzaman Said Nursi, yukarıdaki cümleleriyle arkadaşlarının hadislere karşı yaklaşımının ne olacağını belirtmiştir. Ancak günümüzde Bediüzzaman’ı ve Risalelerini takip edenlere kitaptaki bazı rivayetlerin sened ve metin açısından problemli olduğu hatırlatıldığında, *Mümkün değil, ilhamla yazılmıştır* şeklinde bir yaklaşım göstermektedirler.

Bu yaklaşım, Bediüzzaman’ın yukarıda naklettiğimiz tavsiyelerine ters düşmektedir. O, hadisler hakkında elinden geleni yaptığını, ancak bunun dışında bir durumla karşılaşırsanız ona tabi olun tavsiyesinde bulunduğu malumdur. Bediüzzaman bu ifadeleri kullanmamış olsa bile, bir Müslüman hadisler konusunda değerlendirme yaparken hadis alimlerinin tespitlerine dikkat etmesi gerekir.