Ebû Bekr b. Mes’ud b. Ahmed el-Kâsânî, (ö. 587), Hanefi fakih Alâeddin es-Semerkandî’nin (ö.539) öğrencisidir. Bedâ’i’u’s-sanâ’i’, hocasının Tuhfetü’l-fukahâ’ adlı eserinin şerhidir. Ancak Hanefi mezhebinde oldukça değer verilen bu eser alışılagelmiş şerh kitabından farklı vasıflar taşıdığı için orijinal bir çalışma ve müstakil bir eser niteliğindedir. Bu muhtasar çalışmada Bedâiü’s-sanâi’ kitabının ibadetler kısmının temel konularının tespiti hedeflenmiştir. Bu çalışmanın öncelikli hedef kitlesi temel seviyede Arapça bilenler olduğu için anlaşılması kolay olan cümleler tercih edilmiştir. Okuyuculara tercümede yardımcı olması amacıyla bazı kelimelerin Türkçe anlamlarına dipnotta yer verilmiştir. Arapça cümlelerin doğru anlaşılabilmesi için zaman zaman cümle içi font farklılığı yöntemine başvurulmuştur. Kâsânî’nin Bedâiu’s-sanâi’ adlı eserinin mümtaz vasıflarından birisi de konu anlatımında zaman zaman genel fıkhî kâidelere ve usûl kurallarına yer vermesidir. İbadet konuları ele alınırken beyan edilen bazı kâidelere de kısa açıklamalar yapılarak bu çalışmada yer verilmiştir.