“Siz Şeyleri Mengeneye Koysanız da Hiçbir Zaman Onları Yok Edemezsiniz.``

Babası öldüğünde Carl Einstein on beş yaşındaydı. Tek romanı ​Bebuquin ` ​in umutsuzluk ve kuşku içinde ölen kahramanında hem babasından, hem de kendinden bir şeyler vardır. Babasının ölümünden kırk yıl sonra, Nazilerin eline düşmemek için intihar etti. (Walter Benjamin`inkine benzeyen bir ölüm). İspanya İç Savaşı`nda, Durutti Dostları`na katıldı, anarşistlerin saflarında savaştı. Temsili sisteme, parlamentarizme karşı derin kuşku besleyen bir anarşistti. 1912` de yayımlanan ​Bebuquin ​dışavurumcu edebiyatın örneklerinden sayılır. Başka roman yazmayan Einstein; öykü yapısının, olay örgüsünün ve hatta karakterlerin psikolojisinin önemli olmadığını vurgular; şansı öne çıkarır. Bir kurmacanın farklı yönlerde ilerleyebileceğini, değişik biçimlerde sonuçlanabileceğini düşünür. Dahası, edebiyatı metaforik kültüre dahil olduğu için eleştirir. Aslında, yazılı metne karşı tutumu kavramsal süreçlerin işleyişini parodileştiren, görsel dili yazıya tercih eden dadaistlerinkine çok benzer.