Bazen geçmişimiz, eski bir bulaşık süngerine benzer. Eski bir parça, bizim bu anımızı veya geleceğimizi nasıl temizleyebilir ki? Veya o süngere ne kadar iş buyurabilirsin? O halde durma ve kalkıp onu çöpe at. Çünkü yeni bir sünger eline almadıkça önündekiler kiriyle yaşayacak ve en sonunda da tamamen pisliğe teslim olacaklar.

Peki bu sünger bizim çocukluğumuzsa? O zaman ne yapacağız? O zaman, süngerlerin hepsini çöpe atmak için okuyun. Çünkü bazen kirleten başkası da olsa çöpü sana kalır ve bir öfkeyle sağa sola savurursun. Orası da kirlenir ama, sen beni dinle. Oku ve sar yaralarını…

Sonra iyi düşün ve yeniden sor kendine. Yeni bir sünger sence sana fazla mı?
Değil. Oku ve sar yaralarını…

Bu metni başka bir formatta ya da içerikte kullanmamı ister misiniz?