Bu kitaptaki kronikler tam da şunu söylüyor: Olgu, olay, durum, nesne, yani evrende, toplumsal yaşantıda ne varsa onları zihinde canlandırmak `düşünmek` değildir. Bu, hatırlamaktır. `Düşünmek` ise hatırlananlar aracılığıyla olmayan bir şeyi zihinde kavramlaştırmak, var kılabilmektir. İşte şiir, böyle bir sonuçtur.