kanatlarında beyaz bir leke ve artık
her şey bir şey
boşluğunda sözcüklerin
kokusu kirli nehirlerin
dökülüp içinin diplerine
göğsünü kana kana akıtarak kefensiz

geceydi
bulut üstünde bulut bir yazın
eşiğinde onulmaz

içimdeki yalnızlık bana

üşüyen bir merhabaya dönüşmüş zaman