``Başka mevsimde bekleme beni
Gelirsem baharla geleceğim sana 
Toprağın uyandığı, papatyaların, gelinciklerin açtığı 
Baharla geleceğim sana 
Kucağımda rengârenk kır çiçekleri 
Yüreğimde ise özlem dolu kocaman bir sevgin olacak 
Başka mevsimde bekleme beni
Baharla, papatyalar açarken geleceğim sana
Hele son cemre düşsün 
Beyaz karlar eriyip, kardelenler baş versin 
Doğa yeşillensin, bademler çiçek açsın 
Göçmen kuşları gelsin 
Nevruz ateşi dört bir yanda yansın
İnsanlar el ele, kardeşçe atlasın ateşin üzerinden
Ülkede barış olsun
Hep bir ağızdan kardeşlik türküleri söylensin
Sevdanı takıp yüreğime, sana öyle geleceğim 
Ama sen başka mevsimde bekleme beni
Ben gelirsem baharla, papatyalar açarken geleceğim sana
Ölüm olmadıktan sonra, mutlaka geleceğim, bekle!
Ölüm olursa şayet, acı haberim sana da gelirse
İşte o zaman sen gelirsin bana
Unutma, ben sana baharla, papatyalar açarken geleceğim…’’