*Evlat edinme de bir doğum şeklidir ve yüksek sesle konuşulmalıdır!"

*Yüzüme baktı.

Donuk bir ifadeyle, ‘Sie können keine Kinder bekommen’ dedi.

Anlamadım.

Anlayanlar tercüme etti: ‘Bir daha çocuğun olmayacakmış!’

Doktor soğuk, dümdüz, pat diye, öylesine, sıradan; tercüme eden ise içi burkula burkula, sesi titreyerek söyledi.

O an her şey bitti sandım, oysa yeni başlıyormuş. Bilmiyordum.*

Benim annelik yolculuğum da böyle başladı. Bu kitabı, bedenimde filizlenmeyen ama dallarımda çiçek açan kızıma doğru olan yolculuğum sırasında, umudun bittiği yerde; *Korkma* demek için kendime, *Bin kere dünyaya gelsem, yine senin annen olmak isterdim* demek için kızıma ve *Yalnız değilsin, her şey çok güzel olacak* demek için sana yazdım.

Hadi şimdi hep birlikte bir yaşama dokunalım!