Barzan Dıgıri (Enfalkirina Heşt Hezar Barzaniyan)
Barzan kan ağlıyor (Sekiz Bin Barzaninin Enfali)

Enfal dendiğinde ağırlıklı olarak Halepçe katliamı biliniyor. Yani öyle anlaşılıyor ki Enfalde Halepçe katliamı olmuş ve beşbinden fazla insan katedilmiş. Oysaki Enfalde 182 bin insan katıledilmiş. Halepçe Enfalin bir parçasıdır. Halepçe gibi, Enfalin büyük bir parçası da Sekiz Bin Barzaninin katledilmesidır. 1983 yılında Saddam’ın askerleri Barzan yöresi köylere ve Barzanileri taopladıklara kampa baskın yaparlar ve 12 yaş üstü tüm erkekleri, yani 8000 erkeği yakalayıp götürürler. O 8000 insan bir daha evlerine dönmezler. 2006 yılında Bağdat’ın güneyinde bir toplu mezarda onlardan 500 tanesinin cenazeleri bulundu. Cenazeler Barzan’a getirilip gömüldüler. Diğer 7.500 kişiden halen bir haber alınamıyor.

Şimdıye kadar bu jenosid üzerine kimse roman yazmamış. Enfalin romanı ilk sefer Bûbê Eser tarafından yazılıyor. Bu roman Mela Mustafa Barzani’nin yaşamından bir kesittir. Yine Enfalin oluş sebepleri ve bazı hainlerin desteğiyle nasıl hayata geçirildiğini irdelemektedir. Roman, o dönemin canlı bir tanığının söylemleri üzerine oluşmuş ve şekil almıştır. O canlı tanık, M. Mustafa Barzani 512 peşmergesiyle Sovyetlere giderken bir peşmerge ile evlenen aslen Rus bir kadındır. Söz konus kadın Sovyet-Almanya arasındaki savaşta babasını ve erkek kardeşini yitirmiştir. 8000 Barzaninin Enfalinde de kocasını, oğlunu ve iki damadını yitirmiştir. Bu roman canlı bir tarih gibi o canlı şahidin anlatımlarından oluşmaktadır.