Keynes tüm savaşlara, dolayısıyla da I. Dünya Savaşı’na karşıydı. Nitekim 1916 yılında savaşa çağrıldığında vicdani retçi olarak bu çağrıyı yerine getirmeyi kabul etmemiştir. Savaşın ardından 18 Ocak 1918’de Almanya ve müttefik güçler arasında başlayan Paris görüşmelerinde İngiliz heyetinin içinde yer almıştır. Burada yapılacak antlaşmanın gelecekte yeni savaşlara neden olmaması gerektiği yönündeki görüşlerini bıkmadan aktarmaya çalışmıştır. Almanya üzerine yüklenilen savaş tazminatlarının ağır olduğunu belirtmiş; özellikle Fransa’nın, Almanya’nın kömür havzasını işgal etmesine karşı durmuştur. Almanya’ya kabul ettirilmeye çalışılan barış koşullarının (toprak kaybı ve tazminatlar) ağır olduğunu, Almanya’nın bunları yerine getirmesinin mümkün olmadığını, bunun uluslararası boyutta ciddi sorunlar doğuracağını her ortamda dile getirmiştir.

Keynes’in Genel Teori’den önce yazdığı kitaplar içinde en fazla öne çıkan kitabı olan *Barışın Ekonomik Sonuçları*, O’nun iktisatçı kimliği kadar, bir devlet adamı hatta diplomat kimliğinin de üst düzeyde olduğunu göstermektedir. Aslında Keynes bu kitapla Alfred Marshall (1842-1924) üzerine yazdığı makalede tanımladığı *Usta İktisatçı* (Master-Economist) kimliğine eriştiğini daha 1919’da göstermiştir.