Savaşın Ortadoğu’yu kana bulamaya başlamasının ardından Ataç Elalmış, gün gün bu zeytin ağaçlı desenlerini çizmeye başladı.
“Savaşa Hayır” diyerek, barışın bir an önce gelmesini dileyerek giriştiği bu kutsal çabaya ben de katıldım. Onun, acılarını, kaygılarını gösteren ve günü gününe yaptığı desenlerden yola çıkarak, ben de bu metinlerle, “Savaşa Hayır” diyor, barışın sağlanması için çabalanmasını destekliyorum. Zeytin ağacı “barışın” simgesi değil mi? Onun için, Ataç Elalmış, Zeytin Ağaçları çizimleriyle zengin bir resim dili oluşturdu. Ağaçların gövdesindeki o benzersiz doku çalışmaları, dalların söylemeye çalıştıkları, gövdenin eğilip bükülmeden “barışı” dillendirmesi... Gözden ırak tutulmaması gereken çok önemli çizimler. Resmin diliyle, metinlerin dili “barış” için gün gün bir araya geldi. Savaş bitmedi. Savaşı bitirmiyorlar. Barışın gelmesini istemiyorlar. Ama, biz, barışı dilimizden düşürmeyeceğiz ta ki gerçekleşene kadar!

Gültekin Emre