Türk bankacılık sistemi 2000’li yılların başından itibaren daha sağlam ve sağlıklı bir yapıya kavuşma yönünde değişim ve gelişim göstermiştir. Bankacılık Düzenleme ve Denetleme Kurumu’nun (BDDK) kurulması ile birlikte bankacılık sisteminin tek elden düzenleme, denetim ve gözetimi sağlanmıştır. Ancak bu yeni kurum daha bir yaşına girmeden 15 bankanın yönetimine (TMSF üzerinden) el koymak zorunda kalmıştır. 2000 Kasım ve 2001 Şubat krizlerinin de etkisiyle gerçekleşen bu süreçte söz konusu bankalar ya kapatılmış (bankacılık yapma lisansları iptal edilmiş) ya da çözümlenmek üzere TMSF bünyesine alınarak sonrasında satılmış, diğer bankalarla birleştirilmiş veya tasfiye edilmiştir. Kriz sürecinden istikrar sürecine doğru adımların atılmaya başlandığı ve IMF desteği ile bankaların üçlü denetiminin yapıldığı dönemde meydana gelen bir başka olay bankacılık tarihinde benzeri görülmemiş bir vaka olarak yer almıştır: İmar Bankası! Bankacılık sektöründe her şey yoluna giriyor diye düşünülürken 2003 yılında yaşanan İmar Bankası olayı hızlı ve etkili müdahale neticesinde sistemde paniğe yol açmadan kontrol altına alınmıştır. Bankacılık sisteminin BDDK üzerinden tek elden düzenleme ve denetimi sayesinde sistemin sağlıklı işlemesi ve sorunların kısa sürede tespit edilip geç kalınmadan önlem alınması mümkün olmuştur. Özellikle bankacılık sektörü ile BDDK arasında tesis edilen sık ve düzenli istişareler neticesinde Türk bankacılık sistemi sağlam sermaye yapısına kavuşturulmuş, uluslararası rakiplerinden geri kalmamış ve yabancı sermayenin gözdesi haline gelmiştir. Yaşanan 2008 küresel krizinde tüm ülkelerin bankacılık sistemi büyük hasar görürken Türk bankacılık sistemi bu süreci başarıyla atlatmıştır. Dolayısıyla bağımsız ve hesap verebilir kurum hüviyetini haiz BDDK sağlam ve güvenilir bir bankacılık sisteminin olmazsa olmazıdır. BDDK tarafından son 15 yıldır Basel düzenlemelerini esas alarak çıkarılan düzenlemeler sayesinde Türk bankacılık sisteminin gelişmiş ülke bankacılık sistemlerine uyumunda ciddi mesafe kaydedilmiştir. Yeni nesil olarak adlandırılabilecek bu düzenlemelerin uygulanması kadar hazırlanması da zorlu bir dönemden geçmiştir. Sayısal finans, matematik, istatistik, ekonometri gibi alanların yanı sıra gelişmiş yazılım ve şifrelemelerin de sürece dâhil olduğu bankacılık faaliyetleri neticede yüksek maliyetli ve karmaşık bir yapılanmaya doğru gitmek durumunda kalmıştır. Yaşanan bu gelişmeler ve yeni nesil düzenlemeler bankaları yeni nesil insan kaynağı arayışına yöneltirken bu konuda yazılıp çizilenlerin büyük bir kısmının İngilizce olması da dil konusunda sıkıntı yaşayanların bu sürecin ister istemez dışında kalmalarına neden olmuştur. Bankacılık sektörü ile bilimsel dünyanın buluşmasına tanıklık eden son yirmi yıl içinde alınan mesafe kayda değerdir. Yaşanan 2008 küresel krizi ile bankacılık ve finans sektörünün önemi bir kez daha çok iyi anlaşılmıştır. Bankacılığın El Kitabı, bankacılık alanında son gelişmeleri ve düzenlemeleri olası etkileri ile birlikte bilimsel ve uygulamalı bir çerçeve içinde hem öğrencilere, hem de bankacılara anlatmaktadır. Bankacılık sektörü ve akademik alandan gelen uzman yazar kadromuzun çoğunluğu 2012 yılında İzmir’de kurulan Ege Finans Derneği üyesidir. Okuyuculara faydalı olacağına inandığımız bu kitabı sizlere sunmaktan dolayı çok mutluyuz.
