Dikkat!
Bu hikâyede geçen konular ve yerler tamamen gerçektir.
Sadece isimler değiştirilmiştir.
Asi yüreğin mavi sırrına konu olan bir İstanbul masalını okumaya hazır olun!
Anlatsana
İçinde kurtların olmadığı...
Saatin on ikiyi hiç vurmadığı...
Arabanın balkabağına dönüşmediği...
Prensin asla kurbağa olmayacağı bir masal...
Bana bizim mutlu sonla biten masalımızı anlat..."
Bıkmadan, usanmadan, sıkılmadan uydurdu bana yeni masallar, Efem.
Beni mutlu etti. Saçlarımı okşadı, gözlerime bakıp gülümsedi ve ben, mutlu olmasını öğrendim! Bir masal, ne kadar gerçek olurdu bilmiyordum ama mutlu olmanın, sadece onun sesini dinlerken gözlerine bakmak olduğunu öğreniyordum.
Ve ben, ona sormaktan hiç bıkmayacağım bir soruya gebe kaldığımı, bilmiyordum.
Efe bana o gün ve sonrasında hep aynı masalı anlattı...
Ayrılığın bize uğramayacağına, ellerimizin birleştiği günkü gibi hiç ayrılmayacağına inandığım masallar...
Efe anlattı... Ben inandım!