Orhan Veli öyküleri ilk kez 1947-1950 yılları arasında, yazar hayattayken Tanin gazetesi ile Seçilmiş Hikâyeler ve Yaprak dergilerinde, William Saroyan’dan *serbest* olarak çevirdiği bir öykü ise ölümünden sonra 1952 yılında Vatan gazetesinde yayımlanmıştır. Toplam yedi öyküyü kısa ömrüne sığdırmış olan Orhan Veli, ömrü vefa etseydi belki öykücülüğü ile de bir ekol olabilirdi.
Orhan Veli’nin öykülerini yayına hazırlarken en çok öykücülüğüne gereken değeri teslim etmeyi ve şairliği gibi öykücülüğünün de Türk edebiyatında hak ettiği yeri bulmasını arzu ettik. Ancak bizler, Orhan Veli’yi eserlerinden ve onun hakkında anlatılanlardan tanıyanlar olarak ne kadar çabalasak da onu dostları kadar iyi tanıyamaz ve anlatamayız. O nedenle bu kitapta, öykülerden sonra yazarın hayattayken yirmi yedi sayı çıkarmış olduğu *Yaprak* dergisine atfen, ölümünden sonra dostları tarafından son kez yayımlanan *Son Yaprak* dergisine yer vermeyi ve bu kıymetli dergiyi daha geniş okur kitlelerine ulaştırmayı hedefledik.
Orhan Veli Kanık ölümünün üzerinden geçen yıllarda hâlâ Türk edebiyatında köşe taşı olma özelliğini taşıyor. Şiirleriyle tanınan ve sevilen yazarın öykücülüğünün de hak ettiği yeri bulması dileğiyle, anısına saygı ve özlemle… Gonca Atalay