Ahmet Emin Atasoy, Deli dolu ve acı tatlı yaşanan hayatıyla barışık.sürekli yarış içerisinde olduğu zamanla cesurca dans ediyor. Müziği ise dilin ölçülü uyaklı tertemiz sesi. Gerçeği görmezden gelmiyor,tam aksine çırılçıplak bir gerçeğin etrafında kollarını iki yana açıp dizlerini yere vura vura yiğit bir efe gibi zeybek oynuyor. Anlatmak istediğini söz sanatlarına boğmuyor, dizlerinin kapısı okuyucuyu içine alacak kadar aralık. Imge bataklığına batırmadan tekin yollarda yürütüyor onu. Kavgası da şiiri gibi net. Kederli ama bir o kadar da coşkulu bir coğrafyanın yürekli şairi, Türkçeye çiçek dikiyor..