İstanbul Psikanaliz Eğitim, Araştırma ve Geliştirme Derneği (Psike İstanbul) tarafından düzenlenen “Baba İşlevi” başlıklı sempozyumda ruhsallığın bilinçli ve bilinçdışı katmanlarında, psikolojik gelişimde ve psikopatolojide somut olarak babanın ve soyut düzeyde baba işlevinin yeri ve rolü çok boyutlu bir şekilde ele alındı. Elinizdeki bu kitap bu sempozyumda sunulan bildirilerin yazılı hale getirilmesiyle ortaya çıktı.

“Baba doğulmaz baba olunur.” – Florence Guignard
“Aslında, baba, annenin düşüncesinde yoksa ya da çağrısına cevap vermiyorsa, korkutucu bir durum olduğunda müdahalesini kaba kuvvete indirgiyorsa, eğer anne-baba konumunu almakta yetersizse, bu tip bir baba düşmanca bir yabancı olarak kalacaktır ve ilk ruhsallığa tehlikeli bir “gölge olarak kaydedilecektir.” – Jacques Dufour
“Baba ruhsal açıdan ilk ek gıdadır.” – Sezai Halifeoğlu
Psikanalizin kastettiği baba ruhsal babadır; baba işlevinden kastettiğimiz toplumun, herhangi bir toplumun babaya atfettiği toplumsal bir rol değildir. Burada söz konusu olan ruhsal babadır. Babanın sağladığı ruhsal işlevdir.” – Bella Habip
Özetle babanın işlevleri olarak sıralayabileceğimiz, benliğin kendinden dış dünyayı kesip ayırmasına aracılık etme; üst benliğin temellerini atma; ve özdeşleşmeler yoluyla benliği güçlendirme işlevleri, ruhsallıkta temel düşlemlere dair temsiller üzerinden gerçekleşir.” – Nilüfer Erdem
“Anne güneştir, ısıtır, aydınlatır, sarar sarmalar; baba ise rüzgârdır. Güneşin boğucu yakıcılığından koruyan, denizde gemilerin yol almasını, keşifler yapmasını, bitkilerin döllenmesini ve canlılığın, yaşamın sürdürülmesini sağlayandır baba.” – Refhan Balkan
“Anne-Baba-Çocuk üçgeni eşkenar bir üçgen değildir. Baba diğer iki köşeye uzak köşededir.” – Yavuz Erten