Aziz Nesin 1955`te, On Dakika adlı ilk şiir kitabını İlhan Selçuk`un sahibi olduğu bir basımevinde 1500 adet basar. Yahya Kemal ve Faruk Nafiz`in etkisinde kaldığından ve Nâzım`a öykündüğünden, kitapları dağıtıma vermeden (neyse ki iki üç tanesini kayırarak) , Düşün Yayınevi`nin bahçesinde yakar. Dillere destan tutumluluğu göz önüne alındığında, Aziz Nesin`in 1500 adet kitabı yakmasının ne derece zor olduğu anlaşılır sanırım. Acımasız özeleştirisinde hiç de haksız değildir. Elimdeki bilgiler, Aziz Nesin`in ilk şiir kitabını yaktığı tarihten 1965`e değin şiir yazdığını göstermiyor. Şiirden vazgeçmiş olabilir, bilmiyorum. Ama bu tarihten sonra (bence kaydadeğer bir ayrıntı: gülmece yazan olarak tam anlamıyla ünlendiği yıldır 1965), Aziz Nesin`in yaşamında yeniden yer alacaktır. İlk başarısızlığının etkisi geçmiştir ve, o kendine özgü inatla, şiirde kendi sesini bulmaya çalışacaktır.

Ancak 1984`te şiirde kendi sesini yakaladığına inanacaktır, ki bence yakalamıştır da. Kimseye öykünmeyen Aziz Nesin şiirleri...

Ali Nesin`in önsözünden....