Bir sonbahar günüydü... adımlarını izliyordu

ayakların... nereye gittiğini bilmeden... sonu yoktu

ama gidiyordu apansızca... yerlere düşmüş sarı

yaprakların hüznü vardı içinde...gidiyordu içine

akán gözyaşlarını, silmeden.gidiyordu ağlamak

için mi gülmek için mi bilmeden...sonbahar

gününü hiç unutmadan gidiyordu..